ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

 Όποιος διάβασε στις 14-4-09 την "Ελευθεροτυπία" και ειδικά το κομμάτι που έχει την Le Monde ή αυτό με τους New York Times θα είδε δύο πολύ σημαντικά ρεπορτάζ που δεν αναφέρθηκαν σε κανένα βραδινό δελτίο ειδήσεων αλλά ούτε υπήρχαν σε κάποια άλλη εφημερίδα από αυτές που αγόρασα , και πήρα συνολικά τέσσερις . Το πρώτο ρεπορτάζ που αφορά στην Le monde έχει τίτλο "Νέα πεδία μάχης με οδό και αριθμό" και αναφέρεται στην εκπαίδευση Γάλλων στρατιωτών για μάχες μέσα σε πόλεις . Τα τρία τέταρτα των πολέμων αυτή τη στιγμή διεξάγονται μέσα σε πόλεις έτσι κι αλλιώς . Βυρηττός , Γάζα , Μογκαντίσου , Καμπούλ κλπ . Από το 2005 υπάρχει εντολή σε δύο μονάδες κρούσης του Γαλλικού στρατού να "ενισχύσουν την εμπλοκή τους σε αστικές ζώνες , όποια και αν είναι η ένταση των εχθροπραξιών , διεξάγοντας ταυτόχρονα ανθρωπιστικές αποστολές προς όφελος του άμαχου πληθυσμού και απέναντι σε έναν αντίπαλο του οποίου ο οπλισμός και οι τρόποι δράσης συνεχώς εξελίσσονται". Παρόμοια εκπαίδευση κάνουν και τα Αμερικανικά στρατεύματα . Η προσπάθεια αυτή έχει στόχο να εξοικειωθούν οι στρατιώτες με πολεμικές επιχειρήσεις μέσα σε πόλεις .

Τα δημογραφικά δεδομένα είναι αυτά επάνω στα οποία στηρίζεται η θεωρία του πολέμου σε κατοικημένες περιοχές :
1. Περισσότερες από ογδόντα πόλεις έχουν πληθυσμό πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκους.
2. Είκοσι έξι πόλεις ξεπερνούν σε πληθυσμό τα επτά εκατομμύρια .
3. Το 2025 τα 2/3 του πλανήτη θα ζουν σε πόλεις ενώ το ποσοστό θα φτάσει το 85% το 2050. (τα στοιχεία παραθέτονται στην εφημερίδα).

Το ρεπορτάζ των NY Times μας λέει για την προσπάθεια των Αμερικανών να εντάξουν στο στρατό τους όσο το δυνατόν περισσότερους μετανάστες . Μέχρι πρότινος στο Αμερικανικό στρατό είχαν δικαίωμα κατάταξης μόνο οι Αμερικανοί πολίτες . Από το Φεβρουάριο έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται να καταταγούν και μετανάστες που βρίσκονται νόμιμα στις ΗΠΑ . Φυσικά σε πρώτη φάση δεν παίρνουν οποιονδήποτε αλλά αυτούς που είναι μορφωμένοι και με ...μεταπτυχιακά τουλάχιστον . Οι στρατηγοί τώρα , λένε πως η πολυπολιτισμικότητα θα δυναμώσει τον Αμερικανικό στρατό . Σίγουρα !!

Αν αποδεχθούμε τα δημογραφικά στοιχεία , φτάνουμε εύκολα στο συμπέρασμα πως όσο αυξάνεται ο πληθυσμός μιας πόλης , τόσο αυξάνονται και οι κοινωνικά αποκλεισμένοι , καθώς και αυτοί που ζουν μέσα στην ανέχεια και στη φτώχεια . Ανάμεσα στους αποκλεισμένους , μεγάλο ποσοστό είναι οι μετανάστες . Είναι επίσης γνωστό πως οι περισσότερες κινητοποιήσεις ξεκινούν από “αυτές” τις ομάδες ανθρώπων . Π.χ. στη Γαλλία πριν μερικά χρόνια τα προάστια πήραν φωτιά από την “εξέγερση” των εκεί κατοίκων , περιοχές κατά βάση υποβαθμισμένες , στις οποίες κατοικούν κυρίως μετανάστες αλλά όχι μόνο .

Με την παγκόσμια κρίση να βρίσκεται στην αρχή της , από τα όσα μπορώ να καταλάβω , και τα αντικοινωνικά και αντιεργατικά μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνώντες παγκοσμίως , μοιάζει βέβαιο πως κάποια στιγμή μια εργατική διαδήλωση θα εξελιχθεί σε ένα γενικό αντιεξουσιαστικό ξέσπασμα των ανθρώπων εναντίον των κυβερνώντων και του “βίου” (με την έννοια του Φουκώ) που τους υποχρεώνουν να διάγουν . Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους εξουσιαστές , πράγμα που φυσικά γνωρίζουν .

Διαβάζοντας προσεκτικότερα τα παραπάνω κόκκινα γράμματα , βλέπουμε πως η εντολή είναι να ενισχυθεί η εμπλοκή , “όποια και αν είναι η ένταση των εχθροπραξιών”. Αυτό το “όποια” στην πραγματικότητα σημαίνει “όποτε χρειασθεί” και αυτό θα το κρίνει αυτός που διαχειρίζεται το στρατό . Με δεδομένη τη στράτευση μιας μερίδας μεταναστών που έχουν μεγαλύτερο πολιτισμικό και συμβολικό κεφάλαιο από τους “άλλους” σχηματίζεται εκτός των άλλων ,  ένα εξαιρετικά σημαντικό δίκτυο πληροφοριών  που μπορεί να ελέγξει εκ των έσω και να προλάβει οποιαδήποτε κινητοποίηση ή να την καταστείλει εν τη γενέσει της.

Το ιστορικό πέρασμα των κοινωνικών μορφών από την “πειθαρχική κοινωνία” στην “κοινωνία του ελέγχου” , θεωρώ πως αρχίζει να μπαίνει σε έναν “τρίτο δρόμο” , αυτόν της “κοινωνίας της  καταστολής” . Ο κοινωνικός αποκλεισμός εκ των πραγμάτων , αφορά συνεχώς και μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού άρα μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό με βάση τα δημογραφικά στοιχεία . Ο μεγάλος αριθμός των “ξένων” που δημιουργεί η ίδια η κοινωνία , δεν μπορεί πλέον να ελεγχθεί και το αντιεξουσιαστικό ξέσπασμα θα μετατραπεί σε εξέγερση (χωρίς εισαγωγικά). Σε μία τέτοια περίπτωση , διόλου απίθανη , το κράτος μπορεί να επικαλεσθεί το “jus ad bellum” (δικαίωμα διεξαγωγής πολέμου) , με το πρόσχημα ότι κινδυνεύει η πολιτική του ανεξαρτησία αφού τέτοιες κινητοποιήσεις χρεώνονται συνήθως σε αντιεξουσιαστές ,αναρχικούς ή αριστερούς . Φυσικά και θα υπάρξει ένας μεγάλος αριθμός πολιτών που θα συμφωνήσει με κάτι τέτοιο , αρκετά μεγαλύτερος από ότι φαντάζεται κάποιος . Ένας τέτοιος πόλεμος παρουσιάζεται πάντα ως “δίκαιος” από την κυβέρνηση αλλά και από τα ΜΜΕ . Αποθεώνεται ως ηθικό εργαλείο και ταυτόχρονα ανάγεται σε τετριμμένη πρακτική . Μην ξεχνάμε πως στα γεγονότα του Δεκεμβρίου , υπήρξαν πολλοί καλοθελητές που ζητούσαν το στρατό στο δρόμο και η συζήτηση για κάτι τέτοιο στα ΜΜΕ δεν ήταν ασήμαντη . Τέτοιοι καλοθελητές έχουν την υποστήριξη πολιτών ,   που εκλαμβάνουν το χαρακτήρα μιας τέτοιας πράξης ως απλή αστυνόμευση , νομιμοποιώντας την εξουσία θεωρώντας πως επιτελεί το καθήκον της απέναντι στη “δημοκρατία”.  Αυτοί άλλωστε θα αποτελέσουν τον άμαχο πληθυσμό

Το παράδειγμα της Ταϋλάνδης απ’ όπου και η φωτογραφία της “Καθημερινής” , μας λέει πως οι άνθρωποι χάνουν συνεχώς το δικαίωμα της γνώμης τους . Ταυτόχρονα όμως, μας λέει πως η δημοκρατία χάνει σιγά-σιγά το “διαδικαστικό” της ύφος εξαιτίας του ότι οι “άνθρωποι” αρχίζουν να μεταλλάσσονται σε πολίτες . 

  Θα δούμε ………………………...